Metody pracy

Wiek przedszkolny to okres wzmożonej aktywności poznawczej, wyrażającej się silną potrzebą intelektualną wrażeń, dużym napięciem emocjonalnym i potrzebą działania.

 

 

 

      Zadaniem wychowania przedszkolnego powinno być, zatem stworzenie sytuacji, w których dziecko znalazłoby zaspokojenie tych potrzeb.

 

Musimy stwarzać warunki bardziej sprzyjające aktywności dziecka, a także doskonalić potrzeby. Mówiąc o wychowaniu naprzeciw zainteresowaniom dziecka mamy na myśli elastyczną organizację procesu wychowania dydaktycznego, którego cele, treści i metody konkretyzują się dopiero w kontakcie z indywidualnym dzieckiem.

 

Jednym z zasadniczych elementów ułatwiających to zadanie są metody.

 

     

 

      W przedszkolach od pewnego czasu dało się zaobserwować zainteresowanie nauczycieli nowymi rozwiązaniami metodycznymi. Większość placówek tak jak i Nasza, pełni rolę ośrodka doskonalenia nauczycieli.

 

Rodzą się tu i są wprowadzane w życie pomysły do pracy zespołów samokształceniowych. Odbywają się zajęcia otwarte, konferencje metodyczne, kursy i szkolenia a poznane metody lub ich elementy wprowadzamy do codziennej praktyki doskonaląc w ten sposób warsztat pracy i wypracowując własne pomysły.

 

 

  • Metoda Marii Montessori

 

Najważniejszym przesłaniem pedagogiki Marii Montessori (1870-1952) - włoskiej lekarki i reformatorki wychowania przedszkolnego - jest dostrzeżenie dziecka, jako niepowtarzalnej indywidualności.

 

Głównym celem Jej pedagogiki jest stworzenie dla każdego dziecka najbardziej optymalnych warunków rozwoju.

 

 

 

  • Metoda Dobrego Startu

 

Metoda "Bon Départ" znana w Polsce pod nazwą metody "dobrego startu" została opracowana we Francji.

 

Przystosowano ją do prowadzenia zajęć, ćwiczeń i zabaw podczas przygotowania dziecka do nauki pisania. Oprócz tego znalazła szerokie zastosowanie w działaniach profilaktycznych w odniesieniu do dzieci o prawidłowym rozwoju psychosomatycznym, aktywizując ich rozwój, jak również w stosunku do dzieci z zaburzonym rozwojem usprawniając zaburzone funkcje.

 

 

 

  • Ruch rozwijający wg Weroniki Sherborne

 

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne to system ćwiczeń i zabaw ruchowych, które wywodzą się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłym. Metoda ta nawiązuje do najbardziej pierwotnego sposobu porozumiewania się jakim jest „język ciała” i jest propagowana na całym świecie jako jeden z ważniejszych czynników rozwoju psychomotorycznego małych dzieci. Wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do:

 

      • rozszerzania świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
      • rozszerzania świadomości przestrzeni i działania w niej,
      • pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi

 

  • Metoda Dennisona zwana też Kinezjologią Edukacyjną lub Gimnastyką Mózgu

 

Wszystko, co proste najczęściej jest genialne. Osoby ćwiczące systematycznie zestawami ćwiczeń osiągają zdumiewające efekty rozwijające zdolności i umiejętności, ale również korygują deficyty (m.in. nadpobudliwość, koncentrację uwagi, koordynację ciała i umysłu, pamięć, dysleksję w szerokim znaczeniu). Nie można się jednak czarować, żeby osiągać efekty trzeba ćwiczyć systematycznie konsekwentnie i czasem długo (choć naprawdę po miesiącu systematycznej pracy widać pierwsze efekty).
Skuteczność Metody Dennisona ma swoje proste uzasadnienie. Ruch to źródło zdrowia - jak powszechnie wiadomo - a jeśli jest to ruch, który powoduje pozytywne zmiany w centralnym systemie nerwowym (odsyłam do książki „Zmyślne ruchy” Carla Hannaford), to nic więcej powiedzieć nie trzeba.

 

 

 

  • Metoda Integracji Sensorycznej (SI)

 

Techniki terapeutyczne stosowane w SI mogą pomóc dzieciom lepiej funkcjonować w szkole i w domu przyczyniając się do ogólnej poprawy ich sytuacji życiowej.

 

SI opiera się na neurofizjologicznych podstawach klinicznej obserwacji i standaryzowanych testach.

 

Twórca Teorii Integracji Sensorycznej A. Jean Ayres, pracownik naukowy Uniwersytetu Południowej Kalifornii w Los Angeles, definiuje SI jako taką organizację wrażeń ze wszystkich systemów zmysłowych by mogły być one wykorzystywane do celowego i efektywnego działania.

 

Wiedzę o podstawach teoretycznych, możliwościach diagnostycznych i terapeutycznych związanych z SI obecnie szeroko wykorzystuje się w USA, Japonii, Nowej Zelandii, Izraelu i 8 krajach europejskich.

 

·         Metoda Pedagogiki Zabawy

 

Jedna z metod pracy pedagogicznej polegająca na aktywności dzieci, w której poprzez zabawę mogą poznawać siebie  i innych, uczą się doświadczać, komunikować,przezywać i odczuwać. Metody pracy wg pedagogiki zabawy mają wpływ pobudzający lub uspakajający zależnie od charakteru.